سریال طنز بهترین ضربه ..

داستان از اونجایی شروع میشه که هیون جائه که یه ایدول پرحاشیه وپراستعداد ودردسر سازه ..تو عنفوان جوانی با کلی پول گم شده به اینده وبیست سال بعد میاد ..این درحالیه که خودش هم نمیدونه چه اتفاقی افتاده اما درست سر از خونه ی قدیمیش درمیاره وبین ادمهایی که سالها پیش میشناخته شروع به زندگی میکنه ..وتو این بین میفهمه از زنی به اسم بون هی پسری بیست وسه ساله به اسم لی جی هون داره که خیلی با استعداد اما بدشانسه ..

از طرف دیگه با دوست صمیمی لی جی هون اشنا میشه ..ووسونگ دختری خودساخته ...وعملا کزت داستان ..حالا داستان اصلی از اینجا شروع میشه ..که هیون جائه چرا به گذشته اومده ..و تواون یک سالی که یادش نیست ...چه اتفاقی افتاده که حالا ازش به عنوان یه انسان مرده یاد میشه ..واصلا چه جوری رابطه اش با بون هی قوی بوده که یه حالا یه پسر داره ..

من قبل از شروع این سریال ..سریال تایوانی برگشت به 1989 رو شروع کردم هرچند که خیلی طولانی شد دیدنش وهنوز هم تمومش نکردم ..اما چون اون هم سفر در زمان داشت ویه جورهایی راجع به گذشته ی شخصیت اصلی بود ..به نظرم هردو بیس کار یه جور اومد ..مخصوصا کنجکاوی راجع به گذشته ی هردو مرد داستان تم اصلی کار بود

به هرحال ..سریال با اومدن هیون جائه به اینده وبرخورد اتفاقیش با جی هون ودوستهاش شروع میشه ..خودش رو به عنوان کسی که هیچی از گذشته به یاد نمیاره معرفی میکنه ورسما چتر خونه زندگی جی هون میشه ..جی هون هم که یه پسر دل رحم ومهربونه ..کمکش میکنه ..اما کم کم رابطه ها وسیع تر میشه ..هیون جائه میفهمه که یه پسر داره وزندگی منیجر ورئیس کمپانیش خراب شده ..کلی پول هم تو زمان گذشته گم شده وخودش هم یک سال بعد ازاومدنش به اینده مفقود شده ..از طرف دیگه رابطه اش با جی هون وووسئونگ پا میگیره وکم کم ووسئونگ رو ساپورت میکنه ..وتو این بین متوجه علاقه ی شدید جی هون وووسئونگ میشه اما مشکل اصلی اینه ..که جی هون هم عاشق ووسئونگ میشه وبه نوعی رقیب پسرش ..

خب بریم سراغ نظرم ..

برخلاف تمام شور وشوق بچه ها نسبت به این سریال تو زمان پخش نمیدونم چرا وبه چه علت ..خیلی مثل بچه ها به نظرم عالی نرسید ..یه سریال معمولی بود که گه گاهی لبخند میزدم ..شاید سر جمع دو سه بار اون هم فقط به خاطر اون دوست رپ خون جی هون قه قه زدم ..تنها کاری که از دستم برمیومد این بود که پشت سرهم سریال رو ببینم که اگر وقفه بینش میوفتاد ممکن بود دراپش کنم ..چون اون فاکتور اصلی جذابیت رو مخصوصا تو قسمت های اول برای من به شخصه نداشت ..اما از قسمت های هفده وهیجده که تقریبا عاشقانه ی سریال پا گرفت ..کنجکاویم تحریک شد وواقعا برام سوال شد که ووسونگ با این ابراز علاقه ی جی هون وعلاقه ای که هیون جائه بهش پیدا کرده قراره به کی برسه ..که صد درصد تو این شرایط به خودم نوید میدادم تروخدا به جی هون برس ..اما دراخر ..

بازیگرها ..

اول از همه هیون جائه ..اخرین سریالی که ازش دیدم گل پسر همسایه بود که تنها چیزی که ازش یادمه اون عروسک پاندا مانندی بود که سرش میذاشت ..به هرحال تجربه ی زیاد خوبی از سریال اخرش نداشتم ..

به هرحال تو این سریال که نقش یه ادم تنبل واویزون رو اجرا کرده بود ..که تو اواخر داستان سعی شده بود پخته شدنش رو میون مشکلات نشون بدن تقریبا ازش راضی بودم ..اما نه اونقدر زیاد مخصوصا با اون اداهایی که میومد برای من یه نفر زیاد جالب نبود ..

اما جی هون ..وای چی بگم ازبازی این کیوت پسر یعنی همین جوری میدیدمش به جای مادرش قربون صدقه ی قد وبالاش میرفتم ..کی بشه آرین من هم به این سن وسال برسه ..

به هرحال ..خیلی از بازیش راضی بودم ..مخصوصا که تمرین رقص وحرکاتش برام جالب بود هرچند که اواخر داستان کلا این تیکه هاش حذف شد وکلی حالم رو گرفت ..اما به نظر من واقعا قابلیت اوپا شدن رو داره ..

ووسئونگ ..چی بگم ..؟ نسبت به این خانم ممتنعم..نه خیلی عالی نه خیلی بد ..اما وقتهایی که اشک میریخت برام جالب بودکه میگفت روزنه ی اشک چشمم بسته شده ..خیلی دوست داشتم تا قسمت های اخر از این ایده استفاده کنن که نویسنده اصلا یادش رفت همچین ایده ای داشته ..

ازنکات مثبت میگذرم ..چون به جزکمی طنز ورابطه ی دوستانه ی بچه ها وبازی جی هیون ودریل چیز دیگه ای به ذهنم نمیرسه ..کمی هم رقص های جی هیون ..اما درکنار اینها

سالهاست که دارم درام های کره ای میبینم ..سالهاست که دارم این کلیشه های تکراری رو به سبک های متفاوت دوره میکنم اما کی قراره جذابیت هاشون برامون کم بشه ؟..هنوز که هنوز ماچ یهویی وکی...س های بی وقت برام جذابه ..هنوز هم وقتی یکی ازشخصیت ها مریض میشه ودیگری ازش مراقبت میکنه ..وصبح با دیدن چهره ی به خواب رفته ی شخصیت مقابل بیدار میشه ذوق میکنم ..

ایا من بیمارم ..یا واقعا این کلیشه های تکراری هیچ وقت تکراری نمیشن ..؟

بست سکانس رو نه کی----س هیون جائه ووسئونگ ..بلکه سکانس بو---سه ی جی هیون وووسئونگ انتخاب میکنم ..چقدر این پسر بازیش خوب شده .

نکات منفی ..

نمیدونم چرا سریال زیاد برام هیجان انگیز نبود ..صرفا جهت دیدن میدیدم ..طنز انچنان قوی ای نداشت که بگم به خاطر طنزش میبینم .صرفا به خاطر بازی جی هون وکنجکاویم برای اینکه بدونم بالاخره ووسئونگ به کی میرسه وچه رازی پشت گم شدن هیون جائه هست سریال رو ادامه دادم ..

از طرف دیگه فانتزی های دیگه ای برای سریال داشتم ..اینکه اومدن هیون جائه به گذشته دلیل واضحی داشته ..مثلا کمک کردن به پسرش برای قوی تر شدن ..دوست داشتم خوندن ..رقصیدن وهمه چیز رو دوباره بهش اموزش بده ..دوست داشتم یه بند درست وحسابی از مجموع این سه نفر دوست های قدیمی بسازه ..

خلاصه که هیچی به هیچی ..قسمت ها پشت سر هم میگذشت وعملا هیون جائه ول میگشت واویزون بود ..حتی تو قسمت های اخر هم تغیراتش به عنوان یه مرد برام جالب نبود ..

از سریال اهنگسازی ورقص های بیشتری توقع داشتم ..قطعا این یکی از فاکتورهای اصلی سریال بود .پس چرا اینقدر رقص واهنگسازی ها کم بود ..

پایان داستان ..

بدترین نقطه ضعف سریال

.ای وای من ..صد درصد ناامید شدم وقسمت های اخر رو فقط روی دور تند دیدم ..قضیه از این قراربود که من با پیش زمینه ی این ذهنیت که این مرد قراره به گذشته برگرده ادامه دادم ..یه چیزی تو مایه های تونل ..پس درنتیجه نویسنده نمیاد عشق عمیقی بین ووسئونگ وهیون جائه درست کنه..حتی با اینکه تو قسمت های اول به روش های مختلف فیس تو فیس کردن ووسئونگ وهیون جائه رو میدیدم بازهم پیش خودم میگفتم امکان نداره نویسنده همچین کاری کنه ..حتی اگر هم هیون جائه قراره علاقه ای به ووسئونگ پیدا کنه صددرصد به خاطر پسرش وعشق چند ساله وخالصی که به ووسئونگ داره این عشق رو رها میکنه مخصوصا که بون هی سالهای سال برای عشق از دست رفته اش منتظر مونده بود ..اما درکمال تعجب قسمت ها جلوتر وجلوتر رفت واون چیزی که نباید بشه شد ..

وای چقدرعصبانیم ..به قدری زیاد که اصلا نمیدونم چی باید بگم ..

این چه پایانی بود ..تخیلی احمقانه ..؟چه طور به ذهنش رسید اون همه فداکاری وعاشقانه ی زیبای جی هیون رو ندید بگیره وعشقی به این مسخره ای بسازه ..من که اصلا لذت نبردم وصددرصد طرفدار جی هیون بودم ..

البته این رو هم بگم ممکنه خیلی ها طرفدار هیون جائه باشن وبرخلاف من فکر کنن ..اصل مطلب اینه که از اول فن کدوم شخصیت بودیم ..همین ها روی طرز فکر ونمره دهیمون روی سریال تاثیر میذاره .

به هرحال اگر خیلی وقته که سریال سفر در زمان ندید بد نیست این سریال رو هم شروع کنید ..داستانی بود راجع به سختی ها ومشقت های چند تا جوون پراز تلاش که سعی داشتن اینده اشون رو با استعداد های خودشون بسازن ..اما من خودم به شخصه با اینکه کلی از قسمت های پاسخ به 1989 تایوانی مونده وخیلی هم سریال ملو وارومیه اون رو به این ترجیح میدم ..

دراخر بهش نمره ی 8 رو با کلی ارفاق میدم ..اون هم فقط وفقط محض گل روی جی هیون وام سی دریل ..که هرجا بود با دیدنش لبخند میزدم ..

پ.ن ..میدونم یکم تو این نقد زیاده روی کردم چون عصبانیم ..عصبانیتم رو نوشته ام تاثیر گذاشته وحتی نکات مثبت سریال هم به چشمم نیومد ..اما از اونهایی که نظری خلاف نظر من دارن خواهش میکنم حتما نکات مثبت سریال رو بنویسن تا با هم صحبت کنیم ..لطفا همونجور که من زحمت تایپ وفکر کردن رو این نقد وخلاصه ها روبه خودم میدم شما هم زحمت بکشید وبرای بقیه نظر بذارید ..همه ی اینها مثل یه زنجیره به خودمون برمیگرده ..

واقعا ممنون از اونهایی که همیشه تو نظر سنجی ها کمک میکنن وبرای سریالها پیغام میذارن تا بقیه هم ازشون استفاده کنن ..